08 september 2015–24 juni 2017

Instituting Otherwise

  • Individuele lesprogramma’s op bandrecorder met hoofdtelefoons, open lesruimte, Granada Community School, Belvedere-Tiburon, Californië, foto: Rondal Partridge. Bron: Robert Propst, High School: The Process and the Place, red. Ruth Weinstock (New York: Educational Facilities Laboratories, 1972)

  • Marion von Osten: Once We Were Artists (A BAK Critical Reader in Artists’ Practice), gepubliceerd door BAK, Utrecht en Valiz, Amsterdam. Redactie: Maria Hlavajova en Tom Holert

  • Englishes, een solotentoonstelling van Nicoline van Harskamp

  • Stefanos Tsivopoulos, Geometry of Fear, 2012. Filmstill, met dank aan Stefanos Tsivopoulos en Kalfayan Galleries Athene & Thessaloniki

Binnen het langlopende onderzoekstraject Future Vocabularies organiseert BAK in 2016 en 2017 een serie van discursieve, educatieve en tentoonstellende projecten over de notie van de institutie en de mogelijkheden van hoe we, met hedendaagse uitdagingen in het oog, op een andere wijze kunnen “instellen”: instituting otherwise. De serie verkent manieren van verbeelden – evenals het belichamen en innemen – van de alternatieve institutionele praktijken in verscheidene institutionele gebieden: van de staat en de wet en democratie; tot de infrastructuren van educatie, gezondheid, zorg, intimiteit en kunst; tot de discursieve formaties en verbeelde ruimtes.

Met het bewustzijn dat instellingen gelijktijdig leven in stand houden en onderdrukken, richt het project zich op het theoretische en politieke dilemma dat vraagt om een praktijk die (publieke) instellingen tegelijkertijd bevraagt en verdedigt. Wat zijn de manieren van instellen die worden geïnformeerd en gevormd door de praktijk van institutionele kritiek dat ons kan helpen met het opzetten van infrastructuren die zich niet afzetten tegen instellingen maar die “institutionalisering” vermijden? Hoe kunnen we (opnieuw) nadenken over openbare ruimtes, huizen, scholen, ziekenhuizen, bibliotheken en kunstinstellingen en deze (opnieuw) te claimen als “gesprekspartners tussen zorg en macht”?