rondleiding

12-20 juni 2018

Museumkaartprogramma: rondleidingen door curator

Doug Ashford, Six Moments in 1967 and Some of its Bodies, 2010–2011, tentoonstelling Eerste persoon meervoud: empathie, intimiteit, ironie en woede bij BAK, basis voor actuele kunst, Utrecht, 2018. Foto: Tom Janssen

In samenwerking met Museumkaart heeft BAK in juni een speciale actie voor Museumkaarthouders in het kader van de tentoonstelling Eerste persoon meervoud: empathie, intimiteit, ironie en woede (te zien t/m 22 juli 2018). Op 12 juni om 13.00 uur en op 20 juni om 13.00 en 15.00 uur geeft de curator van de tentoonstelling, Matteo Lucchetti, een rondleiding door de tentoonstelling. Je kunt je voor een van deze rondleidingen aanmelden door een bericht te sturen naar steffie@bakonline.org.

Er is een beperkt aantal plaatsen beschikbaar, dus meld je van tevoren aan om zeker te zijn van een plek. Voertaal: Engels.

Over de tentoonstelling:

Wat brengt groepen bij elkaar? Welke invloed hebben emoties op het vormen van sociale verbondenheid? Hoe bepalen ze tot welke ‘eerste persoon meervoud’, oftewel tot welke ‘wij iemand behoort? BAK, basis voor actuele kunst, toont in de tentoonstelling Eerste persoon meervoud: empathie, intimiteit, ironie en woede (12 mei–22 juli 2018) hoe kunstenaars de rol van emoties verkennen in het begrijpen van de wijze waarop politieke groeperingen worden gevormd. De tentoonstelling bevat o.a. nieuw werk van kunstenaars Tala Madani en Otobong Nkanga, en dient als kader voor een publiek programma dat onder andere in samenwerking met het Kunstenfestivaldesarts in Brussel wordt georganiseerd.

Eerste persoon meervoud toont werken van kunstenaars Sepake Angiama, Doug Ashford, Sven Augustijnen, Tala Madani, Liz Magic Laser, Eva en Franco Mattes, Otobong Nkanga en Sarah Vanhee.

Curator Matteo Lucchetti over de tentoonstelling:
“Ieder werk in de tentoonstelling benadert de rol van emoties en affecten in acute politieke situaties op een andere manier. Liz Magic Laser reflecteert bijvoorbeeld op de emotionele impact die Brexit en de verkiezing van Trump hebben gehad op mensen. Doug Ashford gebruikt in zijn schilderijen en video abstracte vormen en kleuren om te laten zien wat deelnemers aan protesten voor sociale verandering beweegt, van de jaren 60 tot vandaag. In hun video’s onthullen Eva en Franco Mattes de emotionele arbeid van de online moderators die gewelddadige en verontrustende content van het internet verwijderen, en zo manipuleren tot welke content wij toegang hebben op populaire sociale mediaplatforms. Alle werken in de tentoonstelling illustreren het belang van emoties in de vorming van politieke omgevingen.”

suggesties uit het archief

Public Program

09 september–29 oktober 2023

To Watch the War: The Moving Image Amidst the Invasion of Ukraine (2014–2023)/Public Program

To Watch the War: The Moving Image Amidst the Invasion of Ukraine (2014–2023) involves a hybrid off- and online sequence of conversations and screenings around discursive and artistic interventions that reimagine the social implications of watching the war through ways that disrupt, subvert, resist the media’s incessant spectacularization of war.

Symposium

20-21 mei 2023

Ultrasympathetic Ultratranslation: Re-Languaging Justice

Deze driedaagse bijeenkomst ontdekt de ruimte die ontstaat tussen taalgerechtigheid en “ultratranslation.” Het brengt vrienden, academici, activisten, taal werkers, strijders voor sociale rechtvaardigheid en culturele werkers – individuen en collectieven – samen, van hier en elders. Zij zijn degenen/ de mensen? die het alledaagse probleem van taal omvormen tot praktijken van verzet. Door middel van trainingen, optredens, filmvertoningen, presentaties, bijeenkomsten en voorbeelden van betere praktijken van vertalen, interpretatie en conversatie hoopt het symposium nieuwe stromen van relaties open te stellen. Mogelijk zal het symposium er niet in slagen sommige vragen te beantwoorden of een duidelijke analyse neer te zetten. Het zal eerder pogen een om een bewustwording te creëren om taal te verorberen en van binnenuit opnieuw te creëren. Het wijst ons niet op de noodzakelijkheid van taal, maar de noodzakelijkheid van talen- in andere woorden, de vele manieren waarop we zin geven aan de werelden om ons heen.