Leesgroep

24 mei 2018, 17.30-20.00

Bezoek Eerste persoon meervoud met: mister Motley

Audrey Wollen, Sad Girl Theory, courtesy mister Motley

Op donderdag 24 mei 2018 organiseert het online kunsttijdschrift mister Motley een leesgroep waarin ze verbanden leggen tussen de thema’s uit de tentoonstelling Eerste persoon meeroud: empathie, intimiteit, ironie en woede en enkele artikelen uit hun Tendens-serie.

Tendens
 is een verdiepend journalistiek onderzoek van het online kunsttijdschrift mister Motley naar de huidige tendensen in de kunstwereld en de manier waarop deze zich tot de maatschappij verhouden. Door inzicht te geven in de grote vragen uit de kunstwereld wordt gepoogd een maatschappelijke analyse te maken van het ‘nu’. Het uitgangspunt is niet het kunstwerk als reflectie van de maatschappelijke tijdsgeest, maar het werken in de kunst. Want als een kunstwerk wordt gezien als de spiegel van de maatschappij, hoe maak je dan een analyse van de kunstwereld zelf? Zijn de beslissingen, handelingen en houdingen van kunstenaars en curatoren geworteld in een bredere ideologie?

Elke maand bespreken kunstenaars, curatoren, wetenschappers, filosofen en schrijvers opmerkelijke ontwikkelingen vanuit hun eigen praktijk en zienswijze. Mister Motley organiseert in samenwerking met BAK naar aanleiding van de tentoonstelling Eerste persoon meervoud: empathie, intimiteit, ironie en woede een leesgroep over Tendens 4 “Emancipatie van de kwetsbaarheid”.

Eerst wordt de groep rondgeleid door de tentoonstelling in BAK onder leiding van curator Matteo Lucchetti en vervolgens worden er twee teksten gelezen uit Tendens 4 die vragen stellen over de rol van geëmancipeerde emoties in de kunst en de relatie tussen kwetsbare kunst en haar politieke boodschap.

– Als tegenreactie op de feministische druk altijd sterk te moeten zijn, voert de 24-jarige Amerikaanse kunstenares Audrey Wollen de Sad Girl Theory op. Zij pleit in een interview voor verdriet als (feministisch) politiek wapen.

– Schrijver Lietje Bauwens bevraagt in haar essay ‘Kwetsbaarheid als immuniteitsmunt” het (gemakkelijke) succes van kwetsbare kunst: kan een kunstwerk zo veel leed en ellende tonen dat het de toeschouwer bijna onmogelijk maakt deze nog te beoordelen?

Je bent van harte welkom deze leesgroep bij te wonen. Het evenement start op donderdag 24 mei om 17.30 en zal ongeveer tot 20.00 duren. De teksten hoeven niet voorbereid te worden, ze worden tijdens het programma samen gelezen.

De voertaal van de leesgroep is Nederlands, de toelichting van curator Lucchetti op de tentoonstelling is in het Engels.

Een kaartje voor het gehele programma kost: €5,- voor studenten, €6,- normaal tarief.

Voor meer info over Tendens: www.mistermotley.nl

In samenwerking met

suggesties uit het archief

Public Program

09 september–29 oktober 2023

To Watch the War: The Moving Image Amidst the Invasion of Ukraine (2014–2023)/Public Program

To Watch the War: The Moving Image Amidst the Invasion of Ukraine (2014–2023) involves a hybrid off- and online sequence of conversations and screenings around discursive and artistic interventions that reimagine the social implications of watching the war through ways that disrupt, subvert, resist the media’s incessant spectacularization of war.

Symposium

20-21 mei 2023

Ultrasympathetic Ultratranslation: Re-Languaging Justice

Deze driedaagse bijeenkomst ontdekt de ruimte die ontstaat tussen taalgerechtigheid en “ultratranslation.” Het brengt vrienden, academici, activisten, taal werkers, strijders voor sociale rechtvaardigheid en culturele werkers – individuen en collectieven – samen, van hier en elders. Zij zijn degenen/ de mensen? die het alledaagse probleem van taal omvormen tot praktijken van verzet. Door middel van trainingen, optredens, filmvertoningen, presentaties, bijeenkomsten en voorbeelden van betere praktijken van vertalen, interpretatie en conversatie hoopt het symposium nieuwe stromen van relaties open te stellen. Mogelijk zal het symposium er niet in slagen sommige vragen te beantwoorden of een duidelijke analyse neer te zetten. Het zal eerder pogen een om een bewustwording te creëren om taal te verorberen en van binnenuit opnieuw te creëren. Het wijst ons niet op de noodzakelijkheid van taal, maar de noodzakelijkheid van talen- in andere woorden, de vele manieren waarop we zin geven aan de werelden om ons heen.