Samengaand met de afsluiting van de tentoonstelling No Linear Fucking Time, brengt dit tweedaagse symposium, dat zowel ter plaatse bij BAK als online plaatsvindt, verschillende denk- en praktijkmethoden gericht op rechtvaardige en duurzame sociaal-temporele modellen samen. Passend bij het project, dat gebaseerd is op het begrijpen en uitdagen van progressieve, abstracte en “westerse” formuleringen van tijd, houdt het symposium zich bezig met de geschiedenis van lineaire tijd in overleg met alternatieve schalen die zich manifesteren in verschillende geleefde ervaringen.

Opening: 3 december 2021. No Linear Fucking Time is een tentoonstelling met bijeenkomsten, een online publicatie en een symposium, die dominante opvattingen van tijd bevragen en voorstellen doen voor alternatieve vormen van leefbare tijd. Samengesteld door Rachael Rakes, BAK’s curator Public Practice, samen met kunstenaars-gesprekspartners Femke Herregraven, Jumana Manna en Claudia Martínez Garay, evenals schrijver Amelia Groom.

Als onderdeel van het project No Linear Fucking Time, presenteert BAK, basis voor actuele kunst Ray (2022), een installatie in de Sint-Catharinakathedraal, Utrecht, door beeldend kunstenaar Vibeke Mascini, in opdracht van BAK en gerealiseerd in samenwerking met Museum Catharijneconvent. Ray bestaat uit een enkele geprojecteerde lichtstraal, die de ruimte verlicht. De batterij die het licht genereert is deels opgeladen met elektriciteit die afkomstig is van de overtollige warmte die in een crematorium wordt geproduceerd.