Tony Cokes, Evil.27.Selma , Greene Nafta
Tony Cokes, Evil.27.Selma , Greene Naftali, New York, 2011; courtesy of the artist, Greene Naftali, New York; Hannah Hoffman, Los Angeles en Electronic Arts Intermix, New York; photo: Gustavo Murillo Fernandez-Valdes
t/m
48 uur Selma

Een online screening van Tony Cokes’ Evil.27: Selma (2011)

Van donderdag 11 juni 2020, 18.00 uur tot en met zaterdag 13 juni 2020, 18.00 uur, 48 uur lang, presenteert BAK, basis voor actuele kunst op haar digitale forum Prospections een screening van Tony Cokes’ Evil.27: Selma (2011).


Dit videowerk is Cokes’ audiovisuele reflectie op protest en verbeelding tegen de achtergrond van zwarte onderdrukking in de Verenigde Staten en de hedendaagse massacirculatie van beelden.

Het werk, gepresenteerd als onderdeel van de doorlopende focus ‘Tactical Solidarities’ binnen Prospections, onderzoekt het effect dat het onmiddellijke zichtbaar maken en verslag leggen van gebeurtenissen, bijvoorbeeld in de media en social media, heeft op de mogelijkheden van mensen om zich op nieuwe en effectieve manieren te organiseren – een vraag die al langer relevant is, maar extra urgentie krijgt in deze huidige periode van woede, demonstraties en verandering. Het werk was eerder dit jaar kort te zien bij BAK als onderdeel van Tony Cokes: To Live as Equals, vroegtijdig gesloten vanwege de uitbraak van Covid-19. De tentoonstelling opent opnieuw bij BAK, basis voor actuele kunst op 16 oktober 2020, en is dan te zien t/m 10 januari 2021.
Uit de tentoonstellingsgids bij Tony Cokes: To Live as Equals
Evil.27: Selma (2011 9:00 MIN.)
‘De Amerikaanse burgerrechtenbeweging kreeg voeten aan de grond in een samenle­ving die gekenmerkt werd door de overgang van radio naar televisie’, zo valt te lezen op een van de frames in Evil.27: Selma. De kerntekst van dit werk is het essay ‘Notes from Selma: On Non-Visibility’, geschreven door het collectief Our Literal Speed uit Alabama en gebaseerd op bekende gebeurtenissen uit het tijdperk van de burgerrechtenbeweging, zoals de optochten van Selma naar Montgomery, de arrestatie van Rosa Parks en de bus-boycot in Montgomery. Door de tekst te combineren met songteksten en muziek van zanger en song­writer Morrissey, ‘Hoe meer je me negeert, hoe dichterbij ik kom’, neemt dit werk de hedendaagse, dominante rol van het beeld als bewijsstuk en document onder de loep.

De video haalt een periode van burgerbe­wegingen voor de geest die opkwamen in de VS in een tijd waarin de massacirculatie van beelden nog niet bestond, en verkent wat er verloren gaat wanneer ‘alles direct zichtbaar is’. Door methoden van informa­tieverspreiding op een andere manier in te zetten, verkent dit werk de manier waarop de media zichtbaarheid gebruikt om macht uit te kunnen oefenen op de perceptie van realiteit. Interessant om hier te vermelden is dat Cokes’ recente werk The Morrissey Problem (2019) indirect naar Selma terugverwijst: het volgt de zangers recente val naar rechtse politieke ideologie en blikt vanuit die kennis op kritische wijze terug op zijn eerdere songteksten en soundtracks die in Cokes’ werk voorkomen. De video bevat het volledige essay van journalist Joshua Surtees uit 2019 in The Guardian, waarin de auteur beschrijft hoe hij, als Brits-Jamaicaanse fan, met groeiende afschuw Morrisseys stappen richting fascisme aanziet. In de vorm van een afscheidsbrief noemt de schrijver hem ‘de popversie van Nigel Farage – het soort mens dat je jongere zelf zou hebben veracht’. Zijn woorden krijgen bijval van een groot aantal ontgoochelde fans, onder wie Cokes.

Long-Term ProjectBAK Studies